Цуврал 4 - Япон улсын соёлоос

Spencer Johnson 

Бид хоёр хулганы нүхэнд амьдардаг. Ѳглѳѳ болгон босч бяслаг хайх ажилдаа гарахгүй бол ходоод хонхолзоод байж суухын аргагүй. Ядаж хажуу нүхний хоёр хулганы эртэч шаламгайг хэлэх үү, хамар нь үнэрчийг хэлэх үү… Бид хоёроос урьтаад хамаг амттай сайхан бяслаган дээр найралчихдагт нь уур хүрч уушиг сагсаймаар.
Нэгэн ѳглѳѳ яг л бусад ѳглѳѳ шигээ гүйлтийн гутлаа ѳмсѳѳд бяслаганы эрэлд гарлаа. Гэтэл намайг юу харсан гэж сананаа.. Асар том бяслаг. Дотор нь үүрээ засаад амьдарчихмаар. Ийм бяслаг байвал насаараа идээд ч барахгүй биз. Ямартай ч би үүн шиг том бяслагыг зүүдэндээ ч хараагүй юм даг. Миний найзын Хэмийн баярлаж байгааг хэлэх үү. 
Одоо Хэм бид хоёрт бяслаг эрж хайх хэрэгцээ ч алга боллоо. Урд ѳмнѳх шигээ эртлэн босч мэдэхгүй харанхуй хонгилуудаар хэсүүчлэн тэнэхийн ч хэрэг алга. Гэвч хажуу нүхний хоёр хулгана маргааш л бяслаг нь дуусах гэж байгаа юм шиг, гүйлтийн гутлаа хүзүүнээсээ тохчихсон, хэзээ мѳдгүй бяслаг дуусах гэж байгаа, аль эсвэл бяслаг дэлбэрэх гэж байгаа юм шиг л анхаарал болгоомжтой идэн суугаа харагддаг. Инээдтэй харагддаг гэж жигтэйхэн. Бид хоёр шиг л байх хэрэгтэй шүү дээ. Сайхан тухалсан шээг.. унтсан шээг л.. 
Намайг үхэн үхтэл тэр бяслаг тэр л газраасаа хѳдлѳхгүй юм шиг санаж явлаа. Нэг ѳдѳр ирсэн чинь бяслагнаас минь үртэс тѳдий ч үлдсэнгүй алга болчихсон байв. Миний бяслаг хаашаа алга болчихов оо? Мѳнѳѳх хоёр хулгана байдлыг мэдэж тодруулаад зэхээд байсан гутлаа ѳмсѳѳд гүйгээд алга боллоо. 
Энд надаас илүү сэтгэл хямралыг амссан нь Хэм. Хэм харуусахдаа тэр газраас хором ч хѳдлѳѳгүй дэг. Яг л шавардаад тавьчихсан баримал шиг. Хэн нэгэн нь бяслагыг нь эргүүлээд авчираад тавьчих юм шиг л…
Одоо бид хоёр яаж амьдарна аа. Хэмтэй ярилцаж маргалдсаны эцэст бяслагаа эргэж ирэхийг нь хүлээхээр шийдлээ.
Хэд хоног ч тэр газрыг эргэж тойрсон юм бүү мэдээ. Хана туургыг нь ухаж, цѳмлѳж ч үзлээ. Алга шүү. Авсан гар нь аваад ирэдэггүй шүү. Миний арга барагдаж, ходоод хонхолзож ядахдаа Хэмд ѳѳр газраар хайж үзэхийг санал болгов. Гэвч Хэм мэдэхгүй газраар явах ямар хэцүү, аймар, муухай байснаа надад ярьж сануулав. Тийм ээ, хав харанхуй нүхээр явж байтал аварга том муур, нохой гэнэт гараад ирэхийг хэн байг гэх вэ.. Хоол хайж яваад ѳѳрсдѳѳ хоол болчих ч юм билүү. Хэмийн хэлдэг зѳв л дѳѳ.
Даан ч ѳлсѳѳд тэсэж чадахгүй нь ээ. Гэтэл Хэмийн сэтгэл нь энэ газартаа хорогдоод хѳдлѳх янз ч алга. Нѳгѳѳ хоёр хулгана шинэ бяслаг олсон болов уу гэхээс тэсэж чадахгүй нь. Тэр хоёр олчихсон болоод л энүүгээр ирэхгүй байгаа байх.
Би Хэмийг хэдэн ч удаа ятгаад дийлж чадсангүй ээ. Одоо ганцаараа явах л зам үлдлээ. Тэр нүхнээс гарах үед намайг ямар их айдас нѳмѳрсѳнийг та нар мэдэх үү. Маш их айдас. Гэхдээ, энд ѳлсгѳлѳнг мэдэрч, горьдож суухаас хамаагүй эрэлхэг баатарлаг санагдаад, сэтгэл их догдолсоныг хэлэх үү..
Тэр ѳдѳр тэр газраас зориг гаргаж явсандаа одоог хүртэл баяртай байдаг. Мэдэхгүй аймшигтай газруудаар бяслаг хайн гүйх эвгүй байсан ч хаа нэг газарт амттай бяслаг намайг хүлээж байгаа гэх итгэл намайг хѳтлѳж байсан юм. 
Яг л миний бодсоноор болсон шүү. Миний яваагүй газарт, ѳѳрѳѳр хэлбэл хананы дѳнгѳж цаахан талд бяслаг байсан юм даа. Харин тэр газарт мѳнѳѳх хоёр хулган аль хэдийнээ ирчихсэн байсан. Нѳгѳѳх л гутлаа мѳрѳн дээрээ тохчихсон идэж зогссон. Тэр хоёр намайг хараад надруу нүд ирмэлээ. Одоо би ч гэсэн бяслаг алга болсон даруйд гүйхэд бэлдэн гутлаа үүрсэн. Эрт хѳдѳлсѳн нэг нь эрт бяслагтай учран золгоноо гэж байгаа.
Хэмийг бушуухан дагуулан ирье хэмээн санаж түүнийг үлдсэн газарт очиход Хэм бахь байрандаа л зогсож байв. Турж эцэн царай нь цонхийчихож. Намайг түүнд шинэ бяслагны газрыг санал болгоход тэр надад итгээгүй. Тэр хэлэхдээ энд л бяслаг ирэх болно. Энд бяслаг байсан юм чинь гэсэн.

1998 онд Spenser Johnson “Who moved my cheese” номоо худалдаанд гаргажээ. Гарсан даруйдаа олон олон уншигчидын амьдралд, тэр дундаа бизнесийн ажилд нь үлгэр жишээ болсон байна. Энэ номыг хуудас хүрэхгүй зайнд багтаагаад орчууллаа. Гэвч санаа нь алдагдаагүй шүү. 
Миний хувьд цаг үетэйгээ нийцэн ѳѳрчлѳгдѳн шинэчлэгдэх хамгаас чухал гэдгийг ойлгуулах гэсэн болов уу, гэж санана. Тэр хоёр хулгана, Хэм хоёрын хувьд бас сургамжтай. Та бүхэн юу гэж бодож байна вэ?

Ээнээгийн тэмдэглэл 

https://www.facebook.com/eeneenomtemdeglel/photos/a.553691724770005/1249949435144227/?type=3&theater