МЕТРО ХОТ: Гарцгүй газраар хүүхдээ дагуулан битгий гүй

 Бид өдрөөс өдөрт өнгө нэмж буй нийслэл хотынхоо хөгжил дэвшлийг ярьдаг боловч замын хөдөлгөөнд оролцох нийтийн соёл, дүрэм журмаа умартсан хэвээр байна. Учир нь хичээл, сургууль эхэлж авто замын ачаалал эрс нэмэгдсэнтэй холбоотойгоор гарцгүй газраар хүүхдээ хөтлөн гүйх ээж, улаан гэрлээр яаран алхах аав нарын дүр зургийг их хотын хаанаас ч харж болно. Хүүхдийг замын хөдөлгөөнд соёлтой, зөв оролцуулах тэр тусмаа зам хөндлөн аюулгүй гарах нөхцөл боломж хангалтгүй болохыг эцэг, эхчүүд сайн мэддэг. Гэвч эцэг, эх асран хамгаалагч өөрсдөө энэ тал дээр үлгэрлэж чадаж байна уу. “Яарч байна, хоцорлоо” гэх өнөөх л хэнэггүй зангаа өмнөө тавьж, гарцгүй хэсгээр хүүхдээ хөтлөн гүйсний дүнд хэн, юуг хожих вэ?

 Тодорхой ажлын цаггүйгээр хөдөлмөрлөж буй аав ээжүүдийн хариуцлагыг өвөө, эмээ нар үүрдэг нь бичигдээгүй хууль болсоор удсан. Нэг ёсондоо тэд ач, зээ нараа сургууль, цэцэрлэгт хүргэж өгч, авах үүрэгтэй. Харин тэдний зарим нь хотын соёл болон замын хөдөлгөөний дүрмийг үл ойшоох нь элбэг байдгийг бид мэднэ.

     Энэ жил онцгой нөхцөл байдлын үед бүх шатны боловсролын байгууллагын үйл ажиллагаа хэцүүхэн журмын дор эхлэв. Азаар удахгүй энгийн горимд шилжих гэж байна. Сурагчид гэр, сургуулийн хооронд харгалзах хүнтэй явах нь зөв алхам. Гэвч зарим үед өөртөө ахадсан том цүнх үүрсэн балчир жаалууд хэн нэгэнд хөтлүүлж, чирүүлсээр замын голоор гүйж харагдана. Бяцхан хүүхдэд буруу өгөх гэсэнгүй. Ямар ч шалтгаантай бай зам хөндлөн гарцгүй хэсгээр гарах нь эрүүл мэнд, амь насаа танихгүй жолоочид даатгасантай ялгаа юун.

Явган хүний гарцаар гарахдаа зарцуулсан багахан хугацаанаас таны үр хүүхэд насан туршийн зөв хэвшилд суралцана. Харин хэдхэн хором тэвчээргүй аядсан таны үйлдэл өөрийн болон өрөөлийн амь насыг эрсдэл рүү түлхсээр байна. Учир нь өнөөдөр гарцгүй газраар хөл алдан гүйж буй үйлдлийг маргааш таны хүүхэд ч дуурайж мэдэх юм. Иймд улаан гэрлийг ч үл тоон балчир хүүхэд дагуулан зам хөндлөн гарч гүйдэг буруу дадлаас татгалзаж, зөвөөр үлгэрлэе.

Ц.Янжиндулам