Сэтгэл татам богино өгүүллэгүүд

Нэгэн аялагч залуу хөдлөх ч үгүй, хол явах ч үгүй нэгэн заантай тааралджээ. Залуу эзнээс нь очиж “Энэ заанууд яагаад чөлөөтэй явахгүй байгаа юм бэ?” хэмээн асуухад хариуд нь:

 

“Зааныг тугал байхаас нь хөлийг нь модтой холбосон олсоор уядаг юм. Тэд эхэндээ явах гэж оролддог ч, уяанаасаа зүүгдэж унадаг учраас өөрийгөө хол явж чадахгүй гэдэгтээ насан туршдаа итгэдэг болчихдог юм” гэжээ. Яг л энэ зааны ижил бид эртнээс итгэсэн тэр л зүйлсээсээ болж “Хэзээ ч хийж чадахгүй” хэмээн боддог. Тиймээс та нэг удаа унасан эсвэл олон удаа бүдэрсэн аль нь ч байсан, тухайн зүйлийгээ “бүтэхгүй” гэж бодох хэрэггүй.

Та нэг өдөр мэлхий чанах хэрэгтэй болжээ гэж бодъё. Зүгээр л усанд хийгээд чаначихна юу нь тийм хэцүү гэж?... хэмээн бодох байх. Гэвч тийм биш ажээ. Та буцалсан халуун устай тогоонд мэлхийгээ хийвэл үсэрч гарч ирэх учраас маш их цагийг мэлхийтэй хөөцөлдөхөд зарцуулах болно.

 

Харин та эхлээд мэлхийгээ хүйтэн усанд хийгээд дараа нь аажмаар усаа халаах хэрэгтэй. Мэлхий эхлээд юу ч мэдрэхгүй чөлөөтэй сэлэх болно. Удалгүй бүлээхэн байна уу?.. хэмээн бодож эхэлнэ. Үүний дараа нэг их удалгүй мэлхий чанагдах ажээ.

1. Муу зуршилд хүмүүс хэрхэн аажим аажмаар автдагийг илэрхийлж байна 

2. Хэн нэгэн чамд муу зүйл хийж байхад хүмүүс анзаардаггүй. Зүгээр л итгэдэг.

3. Мөн хэн нэгнийг өөрийнхөө хүслээр байлгахын тулд энэ мэлхий чанах аргыг ашиглах хэрэгтэй бөгөөд хэн ч шууд өөрчлөгдөхийг хүсдэггүй учраас бага багаар дасгах хэрэгтэй хэмээн үздэг хүмүүс ч бий.